نوروز رجبي با اشاره به شناسايي بيش از 150 اثر از بررسي باستان شناسي اين شهرستان، گفت: همچنين در اين بررسي محوطه‌هاي زيادي شامل غارها، پناهگاه‌هاي پيش از تاريخ، تپه‌ها و محوطه‌هاي باستاني، قلاع، استودان‌ها، گورستان‌ها، مجموعه هاي يادماني و آثار متعدد ديگري شناسايي شد.
وي به شناسائي چهار نقش برجسته تنگ سروک از دوره اشکاني به عنوان يکي از مهمترين مناطق شهرستان بهمئي در سال هاي گذشته اشاره کرد و افزود: در بررسي‌هاي باستان شناسي جديد تنگ سروک، يک نقش برجسته جديد نيز مورد شناسايي قرار گرفت.
رجبي اضافه کرد: اين نقش برجسته مي‌تواند به بسياري از پرسش‌هاي تاريخي پيرامون کارکرد تنگ سروک در دوره اشکاني پاسخ دهد.
به گفته اين کارشناس ارشد باستان شناسي، همچنين در بررسي تنگ سروک يافته‌هاي ديگري از جمله 75 استودان، بقايايي از برج‌هاي خاموشان دوره ساساني، سه غار از دوره پارينه سنگي، يک محوطه اسلامي، يک آب رو و آب نماي دوره اشکاني، دو گورستان از دوره اشکاني و دو محوطه از اين دوره شناسايي شد.
وي با بيان اينکه بقاياي تازه باستان شناسي پيش از اين بر اساس پژوهش‌ها در تنگ سروک نبوده است، بيان داشت: اما امروزه با کمک اين داده‌ها مي توان در مورد بسياري از پرسش‌هاي پيرامون دوره اليمائي و ارتباط آن با ساختار شاهنشاهي اشکاني و نيز جايگاه تنگ سروک سخن گفت.
رجبي شهرستان بهمئي را شامل دو بخش دشت و کوهستان توصيف کرد که بخش دشت، ادامه دشت شوشان و بخش کوهستاني آن نيز ارتفاعات زاگرس است که فلات ايران را از جلگه خوزستان جدا مي‌کند.
اين باستان شناس، با اشاره به منابع آبي کمتر در بخش دشت شهرستان بهمئي به صورت دشت‌هاي کوچک و ناهموار، يادآور شد: بخش دشت شهرستان به دليل نداشتن منابع آبي کافي از شرايط زيست مناسبي براي گردهمايي انسان‌ها برخوردار نيست.
/119
انتهای پیام/
